İNsan Büyümesi ve Gelişimi Üzerindeki Çevresel Etkiler

İnsan gelişiminin tüm bileşenleri birbirine dokunur ve çevre tarafından etkilenir. Ev, topluluk, fiziksel ve okul ortamları, insanların davranış şekli, düşünmesi, birbirini etkilemesi, büyümesi ve duyguları işleme biçimini etkiler. Besleyici ortamlar olumlu sağlık sonuçlarına ve daha az gelişme zorluğuna katkıda bulunur. Yoksulluk gibi koşullar dikkate alındığında, çevre üzerindeki etkisinin kişilerin büyümesi ve gelişimi için bir tehdit oluşturduğu açıktır (bkz. Ref. 1). Besleyici bir çevrenin, sağlıklı bir büyüme ve gelişmeyi teşvik etmesine yardımcı olabileceği önerilir (bkz ref 2).

Yoksul Ortamlar

Düşük gelirli çevrelerden gelen bebekler ve çocuklar sıklıkla düşük kilolu olup bodur büyüme yaşarlar (bkz ref 2). Yoksulluk, yoksul çevrelerin bireylerin zihnine, bedenine ve ruhuna yönelik tehditler oluşturması nedeniyle gelişimsel bir risk oluşturmaktadır (bkz ref 1). Yoksulluk, zayıf akademik performans, kötü beslenme, obezite, yüksek depresyon, çocuk istismarı, fiziksel yaralanma gibi fiziksel sağlık sorunlarını da arttırmaktadır. Bu koşullar altında, çocuklar genellikle okulda daha düşük bir performans sergilerler ve birçoğu daha yaşlı olduklarında lisedeyken toplumdaki bireysel ilerlemeyi sınırlayan zorlu bir yetişkini bulurlar.

Ev Ortamı

Ebeveynlerin çocuklarına nasıl davrandıkları, çocukların evin içinde ve dışında birbirleriyle nasıl etkileşime girdiğini etkiler. Bir evde yetişen, uyuşukluk, ebeveyn stresleri ve aşırı disiplinle dolu çocuklar, genellikle duyguların işlenmesinde ve davranışlarının kontrolünde zorluklar yaşarlar. Ayrıca çocuklar kötü muamele görme ve sahiplenme imkânı da taşırlar (ref. 4'e bakınız). Ebeveyn depresyonu, çocukların büyümesi ve gelişimi için ortaya çıkan bir diğer çevresel zorluktur, zira sıklıkla ayarlama güçlüğü ve diğer genç yaşta başlayan sorunlara yol açmaktadır (bkz. Ref. 5). Her iki durumda da, farkındalık olumlu bir değişim getirmeye yardımcı olabilir.

Nururying Environment

Nazır ortamlar, çocukların duygularını kendi yaşlarına uygun bir şekilde düzenleyip sözlü olarak ifade etmelerini sağlarlar. Stresli durumlarla baş etmeye ve akranlarıyla olumlu etkileşime girmeye daha iyi hazırlanmışlardır.Okul başarısı da gelişir. Aktif ebeveyn katılımı bir çocuğun düşünce sürecini ve benlik algısını geliştirmeye yardımcı olur; Ayrıca okulda daha başarılılar. Ebeveynler akıl içinde sınırları belirlediğinde, çocuklar sevilen ve güvenilir gibi hissederler. Agresyon azalır, ayrıca reşit olmayanların içilmesi, uyuşturucu kullanımı, kaçınma ve şiddet uygulamaları da azalır. (bakınız referans 1)