ÜÇ yıllık bir yaşta < < hiperaktif Davranış Üç Yıllık
İçindekiler:
Hiperaktif bir 3 yaşındaki çılgınca bulanıklığı izleyin ve bu enerjiyi yönlendiren şeyin ne olduğunu merak ediyorsunuz. Laura Knouse'a göre, hiperaktivite için bazı düşünceler bilişsel gelişim, besinler ve aile faktörleridir. DRD4 geni de olası bir katkıda bulunan kişi olarak incelendi. Hiperaktif 3 yaşındaki çocuk genellikle dikkatsiz, dikkatsiz, dikkat dağıtıcı ve dürtüsel. Parmaklarını ve ellerini sürekli kıpırdatarak, kıvrandırarak veya hareket ettirmekten kaçması zordur. Hiperaktif 3 yaşındaki risk alıcının sağlıklı, güvenli ve yaratıcı bir şekilde enerjinin boşaltılmasını sağlamak için önlemler gereklidir. Sürekli izleme ve egzost bakım görevlilerine katılma talebinde bulunmakla birlikte çoğu gülümsemeyle ödüllendirilir.
Günün Videosu
Gelişme
->
Massachusetts Amherst Üniversitesi'nden Julie L. Friedman tarafından yapılan bir araştırmada öğretmenler hiperaktif 3 yaş çocuklarını izledi ve hiperaktivite, dikkatsizlik ve saldırganlık belirtileri olan çocukların bu genç yaşta bile gecikmiş olduğunu bildirdiler bilişsel gelişim ve akademik becerilerle mücadele için yolda olduğu ortaya çıktı. Araştırma, ırka dayalı sonuçlarda herhangi bir fark bulamadı; ancak, erkeklerin değil, kızların daha çok risk altındaydı.
Genetik
->
Toronto Üniversitesi psikiyatrları James Kennedy, on yıllar önce genlerle ilgili hiperaktivite hakkındaki bilgileri keşfeden ilk araştırmacılardan biriydi. Kennedy, DRD4 adı verilen genin ve onun varyant proteini 7R'nin yaygın olarak DEHB olarak adlandırılan hiperaktivite ve dikkat eksikliği bozukluğu yaşayan çocuklarının yarısında ortaya çıktığını tespit etti. Bu gen, insanlar arasında heyecan arama davranışına neden olduğu bilinir. Bu çalışma Mayıs 1999'da "American Journal of Psychiatry" de yayınlanan gibi diğer destekleyici çalışmalar tarafından takip edilmiştir. James Kennedy'nin önceki çalışmalarıyla birlikte bu araştırma, hiperaktif 3 yaşındaki birinin neden dikkatsiz riskler alıp dürtüsel davranış göstereceğini düşünürken bazı anlayışa işaret ediyor. Bu gen varyantının hiperaktiviteyi nasıl etkilediği ve ebeveynden çocuğa geçişi hakkında kesin kesin sonuçlar henüz oluşturulmamıştır.
Diyet
->
Besin renklendirici öğelerle içilen birinci sınıf çocukları ve içeceklere ilave edilen koruyucusu sodyum benzoat içeren altı haftalık bir kör test, Southampton Üniversitesi'nden Prof. Jim Stevenson tarafından Eylül 2007'de yayınlandı.Araştırmanın bir kısmı genel nüfustan 153 3 yaşındaydı. Ebeveynler, öğretmenler ve gözlemciler, kimyasal maddeleri aldıktan sonra çocuklarda artmış hiperaktivite düzeyleri bildirdiler. Doğru veri raporlamasına izin vermek için ne çocuklar ne de ebeveynler, öğretmenler ve gözlemciler, hangi içeceklerin hangi kimyasal maddeleri içerdiğini bilmediğini biliyordu.
Aile Faktörü
->
Laura Knouse, Ph.D. Tarafından yayınlanan "Üç Yaşındaki Erken Davranış Sorunu Alt Türleri: Geçerlilik, Aile Faktörleri, Stres ve Ebeveynlik" başlıklı bir tavuk veya yumurta sorusuna benzer şekilde geldi. önerdiği şey, ilk gelen 3 yaşında - stresli ebeveynler veya 3 yaşında hiperaktif olan - söylemek kolay değil. Belli bir çocuk hiperaktivitesinin aile yapısında stres yaratma eğilimi vardır. Bu stres, ebeveynlik davranışlarını olumsuz yönde etkileyen ebeveynleri veya bakıcıyı baskı altına almaktadır. Hiperaktif 3 yaşındaki biriyle uğraşırken, birkaç derin nefes alıp, kullanışlı bir mizaha sahip olmak en iyisidir.
Uyarı
->
Çocuk gelişimi yazarı ve öğretmeni olan Kathleen S. Berger'e göre, 3 yaşındayken bir çocuğun kendine güvenen, dürtüsel düşünce ve davranışlarda bulunur. Ne yazık ki, bu kendinden merkezli düşünceler hiperaktif bir çocuğun dikkatsizliği, oyalama ve dikkatsizlikle birleştiğinde, 3 yaşındaki hiperaktifi yaralanma riski yüksek hale getirebilir. Bu riski 3 yıllık oyun için tipik olmayan mantıksız mantıkla birleştirin ve risk daha da yükselir. Hızlı sürüş, korkusuz sıçrama ve tırmanma, bu katkıda bulunan tehlike faktörlerinden sadece birkaçıdır. Çocuğun güvenli, düzgün denetlenen oyun alanlarında bulunması en iyisidir.
